‘Music expresses that which cannot be put into words and yet cannot remain silent’, wrote Victor Hugo in 1864. Half a century later, his words had never felt more pertinent. Every composer writing during World War I found a unique way, through their music, to describe and protest against the horrors that were tearing civilization apart.

Created in the depth of morbidity, Debussy’s parting musical gift is a subtle, dignified and heroic celebration of youth and joie de vivre. A sense of patriotism in the war years links Debussy with the foremost Moravian composer of the day, Leoš Janáček. Ottorino Respighi was only in his thirties when the war broke out. His 1917 Sonata for violin and piano is a work of Romance written in the time of hate, a reminder that the past and the future remain beacons of hope in desperate times.

Commissioned for this recital programme to reflect on the centenary of The Great War from our own times, Kenneth Hesketh’s Inscrizione, derivata, subtitled ‘A lie to the Dying’, is a quasi-meditation on the dying man, his anxious thoughts and the spasms of his failing heart being weaved conspicuously into a narrative of disquieting melancholy.

Foyle-Štšura Duo Praised for ‘playing of compelling conviction’ (The Daily Telegraph) and ‘astonishing mutual feeling, understanding and responsiveness’ (Seen and Heard International), Foyle-Štšura Duo won the Beethoven Piano Society of Europe Duo Competition and the Salieri-Zinetti International Chamber Music Competition in 2015.

De Britse violist Michael Foyle en de Estse pianist Maksim Štšura brengen op dit album een pracht programma. Ze beschouwen de Eerste Wereldoorlog door de ogen en de muziek van de componisten Claude Debussy, Leoš Janáček, Kenneth Hesketh en Ottorino Respighi. In de pers wordt het duo vooral geprezen om hun 'overtuigende en pakkende spel' en hun verbazingwekkende gevoel van wederzijds begrip en interactie'. Hun mooie uitvoering op dit album getuigt van een bijzonder inlevingsvermogen.

Componisten beschreven de oorlog op hun eigen muzikale wijze

"Muziek drukt dat uit wat niet gezegd kan worden, maar waarover niet gezwegen kan worden", schreef Victor Hugo al in 1864. Een halve eeuw later waren zijn woorden nog nooit zo toepasselijk. Elke componist had gedurende de Eerste Wereldoorlog wel een eigen manier om met zijn muziek de verschrikkingen van de oorlog te beschrijven en te protesteren tegen een strijd die de beschaving in stukken scheurde.

Dat gold ook voor de componisten op dit album. Zwaar ziek, componeerde Debussy zijn muzikale afscheidsgeschenk, een subtiele, waardige en heroïsche viering, vol jeugd en levensvreugde. Een gevoel van patriottisme tijdens de oorlogsjaren verbindt Debussy met de, in die tijd, bekende Moravische componist Janáček. Toen de oorlog uitbrak was Respighi halverwege de dertig. Zijn Sonata for violin and piano uit 1917, is een stuk vol romantiek, geschreven in een periode van haat, om ons eraan te herinneren dat verleden en toekomst in wanhopige tijden een teken van hoop blijven.

Speciaal gecomponeerd voor dit album

Kenneth Hesketh’s Inscrizione, derivata, met de ondertitel ‘A lie to the Dying’ is speciaal voor dit album gemaakt, met de opdracht om vanuit de huidige tijd terug te blikken op de eeuw van de grote oorlogen. Het is als het ware een overpeinzing over de stervende mens, zijn angstige gedachten, zijn afnemende hartslag, dit alles herkenbaar verweven in een vertelling van onrustbarende melancholie.

Foyle trad op in Nederland

Voor Nederland is Michael Foyle geen onbekende. Hij won de Nederlandse vioolcompetitie 2016 met een uitstekende uitvoering van Szymanowksi’s Concerto No.1, samen met het Rotterdams Philharmonisch Orkest. In het seizoen 2017/2018 keerde Foyle terug bij het Rotterdams orkest en trad hij onder andere op met het kerstconcert De Notenkraker.

Lees ook de recensie van Michel Dutrieue op zijn blog stretto.be.

„Musik drückt das aus, was nicht gesagt werden kann und worüber zu schweigen unmöglich ist“, schrieb schon Victor Hugo 1864. Nie passte dieses Zitat besser als ein halbes Jahrhundert später. Während des Ersten Weltkrieges fand jeder Komponist einen einzigartigen Weg, durch seine Musik, um die Schrecken zu beschreiben, die die Zivilisation entzweirissen, und um gegen sie zu protestieren.
In schwerster Erkrankung entstanden, feiert Debussys musikalisches Abschiedsgeschenk raffiniert, würdevoll und heroisch Jugend und Lebensfreude.
Ein Gefühl von Patriotismus in den Kriegsjahren verbindet Debussy mit dem führenden mährischen Komponisten der Zeit, Leos Janáček.
Ottorino Respighi war gerade Anfang 30, als der Krieg ausbrach. Seine Sonate für Violine und Klavier aus dem Jahre 1917 ist ein Werk voller Romantik, geschrieben in einer Zeit des Hasses - eine Erinnerung daran, dass die Vergangenheit und die Zukunft auch in dunklen Zeiten noch ein Zeichen der Hoffnung setzen.
Kenneth Heskeths Inscrizione, derivata mit dem Untertitel 'A lie to the Dying', ein Auftragswerk für dieses Rezital zum Anlass des 100. Jährens des Großen Krieges, ist quasi eine Meditation über den Sterbenden, dessen angsterfüllten Gedanken und Zucken seines schwächer werdenden Herzschlages erkennbar in eine Erzählung von erschütternder Melancholie verwoben werden.

Das Foyle-Stsura Duo wird hoch gelobt für sein 'überzeugendes und packendes Spiel' (The Daily Telegraph) und sein 'erstaunliches Gefühl von gegenseitigem Verständnis und Interagieren' (Seen and Heard International). Das Foyle-Stsura Duo gewann 2015 den Duo-Wettbewerb der Europäischen Beethoven Klavier-Gesellschaft und den Salieri-Zinetti Internationalen Kammermusikwettbewerb.

Stsura